Όταν R ′ είναι H και R είναι βιολογική ομάδα· ή R ′ και R είναι και οι δύο οργανικές ομάδες· Το R ′ και το R μπορούν επίσης να σχηματίζουν δακτύλιο Promotor M ή το άλας νατρίου του, ή προωθητής DM , και κυκλοεξυλαμίνη (το προϊόν είναι ο επιταχυντής CZ ), dicyklohexylamine (το προϊόν είναι ο επιταχυντής DZ ), Η διισοπροπυλαμίνη (το προϊόν είναι ο επιταχυντής Η Μορφολίνη (το προϊόν είναι ο επιταχυντής NOBS), η τριτ-βουτυλαμίνη (το προϊόν είναι ΝS), κ.λπ. παρασκευάζονται μέσω διαφορετικών διαδικασιών. Η βουλκανοποίηση τους αρχίζει αργά, αλλά η ταχύτητα βουλκανισμού είναι γρήγορη. Ονομάζονται ταχείς επιταχυντές αργής δράσης, οι οποίοι χρησιμοποιούνται κυρίως στην παραγωγή μεγάλων προϊόντων από καουτσούκ όπως ελαστικά. Στον συμβατικό τύπο, η δόση είναι μόνο τα δύο τρίτα των επιταχυντών Μ και ΔΜ (η συνηθισμένη ποσότητα των επιταχυντών Μ και ΔΜ είναι 1-2 μέρη). Στο λεγόμενο "ημι-αποτελεσματικό βουλκανισμό" σύστημα (δηλαδή, ο συνδυασμός χαμηλού θείου με υψηλό επιταχυντή), το ποσό είναι 3 έως 5 μέρη (συνδυασμένο με 0.2 έως 0.4 μέρη θείου), τα οποία μπορούν να αποκτήσουν καλή ασφάλεια επεξεργασίας και να βελτιώσουν την περιεκτική απόδοση βουλκανιζώματος.

Τα θειουράμ είναι γρήγοροι επιταχυντές, που χρησιμοποιούνται κυρίως ως βοηθητικοί επιταχυντές θειαζόλων ή σουλφεναμιδίων. Τα διθειοκαρβαμικά είναι εξαιρετικά γρήγοροι επιταχυντές, κατάλληλοι για τη γρήγορη σκλήρυνση σε θερμοκρασία δωματίου, καθώς και ως βοηθητικοί επιταχυντές.

Επιπλέον, υπάρχουν ουσίες που μπορούν να αυξήσουν τη δραστηριότητα των οργανικών επιταχυντών, που ονομάζονται ενεργοποιητές βουλκανισμού, δηλαδή προωθητές. Το πιο ευρέως χρησιμοποιημένο είναι οξείδιο ψευδαργύρου, το οποίο χρησιμοποιείται σε ένα ποσό 3 έως 5 μερών. Οι ουσίες που εμποδίζουν ή καθυστερούν την πρώιμη σκλήρυνση ("κάψιμο") του καουτσούκ κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας και του παρκαρίσματος πριν από τη βουλκανοποίηση ονομάζονται επιβραδυντές βουλκανισμού, οι οποίοι είναι παράγοντες αντι-καψίματος. Οι καλοί αντι-καψίματος παράγοντες περιλαμβάνουν N-νιτροσοανιλίνη (κ.λπ. Η πρώτη ποσότητα είναι 0.3 έως 1 μέρος, οι τελευταίες μερίδες 0.1 έως 0.5. Η έρευνα για τους αντιπηκτικούς παράγοντες είναι ακόμα ενεργή.