Οι επιταχυντές είναι προσμείξεις που επιταχύνουν τη ρύθμιση, και μερικοί έχουν επίσης επίδραση σκλήρυνσης, δηλαδή οδηγούν σε αύξηση της πρώιμης αντοχής του δεσμού, αλλά δεν έχουν απαραίτητα θετική επίδραση στην μεταγενέστερη δύναμη, οπότε συχνά ονομάζονται σκληρυντικοί παράγοντες (πρώιμοι παράγοντες δύναμης). Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, το γυαλί νερού και το φωσφορικό άλας ως όξινος, ουδέτερος πυρίμαχος συνδετικός παράγοντας στο ρυθμό σκλήρυνσης συμπύκνωσης θερμοκρασίας δωματίου είναι πολύ αργός, και το πυριτοφλωριούχο νάτριο και οι αλκαλικές ενώσεις χρησιμοποιούνται συνήθως σε τέτοια υλικά για να προωθήσουν τον παράγοντα σκλήρυνσης, αντίστοιχα.
Ενώ επιταχυντές από καουτσούκ χρησιμοποιούνται κυρίως στα ακτινωτά ελαστικά, ένα είναι ως ενισχυτικός παράγοντας σκλήρυνσης ρητίνης για να βελτιώσει τη σκληρότητα του προϊόντα από καουτσούκ ; το άλλο είναι με ρεσορκινόλη και άλλα πρόσθετα για να διαμορφώσει ένα σύστημα σύνδεσης, το οποίο παίζει σημαντικό ρόλο στη σύνδεση του λάστιχου και της ίνας.
Ένας καταλύτης προκαλεί μια αλλαγή σε μια χημική αντίδραση, η οποία με τη σειρά της καθιστά τη χημική αντίδραση ταχύτερη ή πιο αργή ή λαμβάνει χώρα σε περιβάλλον χαμηλότερης θερμοκρασίας. Οι καταλύτες είναι επίσης γνωστοί ως καταλύτες στη βιομηχανία.
Τα δύο είναι εντελώς διαφορετικά στη φύση τους.